Rola środowiska społecznego
W praktyce najistotniejsze zadania higieny psychicznej polegają na wykrywaniu przyczyn wpływających na lepszy lub gorszy stan zdrowia psychicznego, likwidowaniu tych czynników, które wywierają niewątpliwie szkodliwy wpływ, oraz na zaspokajaniu podstawowych potrzeb psychicznych człowieka i stwarzaniu mu odpowiednich warunków do osiągnięcia najlepszego stanu zdrowia psychicznego.

Aby jednak utrzymanie i rozwój zdrowia psychicznego lub jego przywracanie stało się możliwe, konieczne jest uwzględnienie dwóch zasadniczych postulatów dotyczących zdrowia psychicznego:

Wlki z głodem, ponieważ głód jako zjawisko trwałe nie tylko narusza zdrowie fizyczne, ale uniemożliwia osiągnięcie dojrzałości charakterologicznej i psychicznej, oraz

Pofilaktyki wojen, czyli utrzymania pokoju, szerzenia idei pacyfistycznych, gdyż stan ciągłego lęku przed wojną niszczy zdrowie psychiczne jednostki i społeczeństwa.

Higiena psychiczna nie powinna być ograniczana jedynie do rozważań o chorobach psychicznych.

Należy przekształcić ją w naukę zajmującą się pogłębioną analizą życia społecznego oraz uwarunkowań zdrowia psychicznego jednostek i grup społecznych.

W bardzo wielu bowiem przypadkach niewątpliwą przyczyną zaburzeń i odchyleń od zdrowia psychicznego jest wpływ wadliwej organizacji środowiska społecznego.

Wielu zaburzeń psychicznych można by uniknąć, gdyby jej negatywne znaczenie było lepiej dostrzegane i gdyby środowisko było odpowiednio modyfikowane z punktu widzenia psychicznych potrzeb człowieka.

Konieczne jest zatem dostrzeżenie i należyte zrozumienie potrzeb zdrowia psychicznego przede wszystkim przez organizatorów życia społecznego i wszystkich tych, którzy sprawując funkcje kierownicze, są odpowiedzialni za kształtowanie się odpowiednich dla rozwoju zdrowia psychicznego warunków życia codziennego.